Sevgili Anneciğim&Babacığım;

     Şu anda beynimde ve bedenimde fırtınalar kopuyor. Benimle konuştuğunu bile duyacak halde değilim. Bana fiziksel ya da sözel olarak büyük tepki gösterirsen daha da haykırırım veya afalladığım için susarım. Sen belki yaptıklarının işe yaradığını düşünürsün ancak ben stresten kaskatı kesilirim. Vücudumun daha fazla korku ve strese ihtiyacı yok.

     Neden bu kadar kızgınsın? Neden bu durumun çözümünü benden bekliyorsun? Bu duygusal fırtınayı dindirmek için sana ihtiyacım var. Bana yardım et diye sesimi daha da yükseltirim.

     Beni öfkemle baş başa bırakma. Etrafta görüp, duyup, dokunup, hissedebileceğim çok fazla şey olduğundan kafam karışabiliyor...

     Bu isteyerek yaptığım bir şey değil; stres hormonları bedenimin her yanını kaplıyor, gerilen motor sinir hücrelerim (sinir hücreleri yapılarına göre duyu nöronları, ara nöronlar ve motor nöronlar olarak üçe ayrılır. Motor nöronlar, merkezi sinir sisteminden aldıkları bilgiyi kas ve salgıbezi gibi yapılara iletir; bu sayede kas ve salgıbezleri faaliyete geçer.) elektrik yükünü boşaltıyor, bunun üzerine ben de bağırıyor, ağlıyor, yerlerde yuvarlanıyorum... Bazen kendimi eve gidene kadar tutabiliyor ve baş başa kaldığımızda patlıyorum. Bazen bunu beceremiyorum.

     Çocukların sinir sistemi üzerinde aşırı yük biriktiğinde öfke nöbeti olarak adlandırdığımız, birikmiş gerilimlerin boşaldığı bir tepkimeye yol açar. Siz çocuğunuzun sakinleşmesini istersiniz oysa bu kriz zaten onun sakinleşme şeklidir. Öfke nöbetinin hemen ardından çocuk gevşer, gülümser ve bazı ebeveynler bu duruma bağlı olarak çocuğun numara yaptığını düşünebilir.

     Küçük çocukların beyni, sinir hücrelerini uyarıp duran binlerce uyaranı algılar fakat bunları ayırıp, düzene koyma becerisinden yoksundur. Küçük çocuklar, sakinleşebilecekleri bir nokta bulmaya çalışırlar. Şeker vb istemesi; aşırı uyarıma maruz kalan çocuğun kendi üzerindeki denetimi yeniden sağlama girişimidir.

     Bu durumdaki çocukları sakinleştirmek için onlara kızmak çelişkili bir yaklaşımdır; onu özerk sinir sistemimize (istem dışı sinirlerimizden sorumlu bölge) dahil etmek daha etkili olur. Şefkatle ve sıkıca sarıldığınızda çocuğunuzun bedeninde oksitosin hormonu salgılanır; bu hormon hem yatışmasına hem de yaşamı boyunca duygularını yönetmesini sağlayan sinirsel iletişim araçlarını geliştirmesine yardımcı olur.